انواع-پنل-خورشیدی


امروزه پنل های خورشیدی موجود در بازار به 4 نوع اصلی تقسیم می شوند: پنل های مونو کریستال (Monocrystalline)، پلی کریستال (Polycrystalline)، PERC و پنل های فیلم نازک (Thin-Film).

پنل های خورشیدی مونو کریستال

این پنل ها که به پنل های تک بلوری هم معروف هستند؛ از طریق یک کریستال (بلور) سیلیکونی خالص که به صورت ویفرهای متعددی برش می خورد، ساخته می شوند. از آنجاییکه آنها با سیلیکون خالص تولید می گردند؛ لذا به راحتی به واسطه رنگ سیاه تیره پشت شان قابل شناسایی هستند. در ضمن استفاده از سیلیکون خالص باعث می شود تا پنل های مونو کریستالی در بین سایر انواع پنل های خورشیدی از دو جنبه استفاده بهینه از فضا و دوام زیاد، برتری داشته باشند.

با این حال ساخت آنها بسیار هزینه ‌بر است؛ چرا که مقدار زیادی سیلیکون برای تولید یک سلول تک بلوری تلف می شود (درصد اتلاف سیلیکون گاهی اوقات حتی به ۵۰% هم می رسد). به همین دلیل این پنل ها غالباً قیمت های گزافی دارند.

پنل های خورشیدی پلی کریستالی

همانطور که از نامشان پیداست؛ منشاء آنها برخلاف پنل های مونو کریستالی، ناشی از چند بلور سیلیکونی متفاوت است. برای تولید پنل های خورشیدی پلی کریستالی، قطعات سیلیکون ذوب گردیده و در قالب های مربعی ریخته می شوند. به همین دلیل سلول های پلی کریستالی بسیار مقرون به صرفه تر از نوع قبلی هستند؛ زیرا ضایعات آنها بسیار محدود بوده و شکل مربعی مشخصی دارند.

با این حال همین امر باعث می شود تا آنها از نظر تبدیل انرژی و فضای اشغالی کارآیی پایین تری داشته باشند؛ زیرا خلوص سیلیکون و ساختار آنها نسبت به سلول های مونو کریستالی در سطح پایین تری قرار دارد. در ضمن مقاومت این پنل ها در برابر حرارت پایین تر است؛ لذا در محیط های با دمای بالا کارآیی کمتری دارند.

پنل های PERC

پنل های خورشیدی PERC که از دو فناوری ساطع کننده غیر فعال (Passivated Emitter) و سلول عقبی (Rear Cell) استفاده می کنند؛ در اصل نسخه ای اصلاح شده از سلول های مونو کریستالی سنتی هستند. این فناوری نسبتاً جدید با افزودن یک لایه غیر فعال به سطح پشتی سلول، کارآیی آن را در قالب روش های زیر ارتقا می دهد:

  • باعث انعکاس نور به داخل سلول می شود؛ از این رو مقدار تابش خورشیدی جذب شده افزایش می یابد.
  • باعث کاهش تمایل طبیعی الکترون ها به ادغام مجدد و مهار جریان الکترون ها در سیستم می شود.
  • اجازه می دهد طول موج های بیشتری از نور خورشید منعکس شوند. از آنجاییکه امواج نوری با طول موج بیش از ۱۱۸۰ نانومتر نمیتوانند توسط ویفرهای سیلیکونی جذب شوند و به سادگی از آنها عبور کنند؛ لذا نهایتاً ورقه فلزی پشت سلول گرم شده و کارآیی آن کاهش می یابد. لایه غیر فعال مذکور، این طول موج های بلندتر را منعکس کرده و از گرم شدن صفحه پشتی سلول خورشیدی جلوگیری می کند.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *